સપનાના સોદાગર

સતત ઝુકેલી એ પાંપણે સપના ઉજાગર કર્યા,

વિખરાયેલી ઝુલ્ફોએ પવનદેવ પરાસ્ત કર્યા…

 

સદાય બીડેલા હોઠથી જે બે મીઠા બોલ કહ્યા,

દિલ વીંધાયું અને યૌવનના ઠેકાણા ના રહ્યા…

 

ગમતીલા ભાવે પુષ્ટ નિખાર પર અમે ખુબ મોહી પડ્યા

શરમના શેરડા બળપુર્વક તમારા ગાલે રમી ગયા…

 

અપેક્ષીત હતો રમણીય એ સપનાંનો ભારો,

સપનાં છોડી ઓરા આવો પુરો હવે જન્મારો…

 

બસ કીધો’તો સોદો આપણે ભુલથી ઓ સોદાગર,

સપનાઓ રંગીન બનાવી આંખો કેમ ધ્રુજાવો…

 

[તસવીર સૌજન્યઃ શ્રી આશીષ સોમપુરા]

Advertisements